بعضی قصه‌ها یه آرامشِ خاطری در ذات‌شون هست که حال آدمو خوب می‌کنه. مهربانیِ شخصیت‌هاش نسبت به هم و این‌که هوای هم‌دیگه رو دارن، مایهٔ دل‌گرمی‌یه. این داستان هم از اون قصه‌هاست. من از اپلیکیشن طاقچه خوندمش و دخترکِ چاهارساله‌م واکنشِ خوبی به ماجراش نشون داد. نویسنده که تصویرگر و گرافیستِ معروفی‌یه فضای صمیمانه‌ای رو برای قصه‌ش مهیا کرده. دوست دارم بقیهٔ مجموعه‌کتاب‌های داگلاس رو هم بخونم.