چامه ی خاقانی با ردیف برافکند که در این دفتر آن را به نام نخستین واژه هایش رخسار صبح خوانده ایم، از استوارترین و شیواترین و پر رمز و رازترین سروده های این سخنور پیچیده اندیش و آرایه پرداز و زبان آور است. آشنایی با آن، کلیدی است برای راه یافتن به جهان اندیشه های پیچ در پیچ و دیرآشنا و دشواریاب خاقانی، که چنان به جستجوی تازگی و طرفگی و شگفتی می رود که گاه خواننده، ناتوان از همپویی و همسویی با سخنور سترگ، از پای می افتد.