واژۀ  دعا در ادبیات دینی در عین سادگی معنا، یکی از عمیق ترین مفاهیم عرفانی را دربردارد. نقش دعا در تربیت انسان، کم تر از نقش وحی و کتاب های آسمانی نازل شده از جانب خدا نبوده و به همین دلیل به آن لقب "قرآن صاعد" داده اند. دعا تنها سرمایۀ  عبد فقیر در محضر رب غنی است. در جهان بینی الهی همه فقیرند و تنها پروردگار، غنی است، پس هیچ کس نباید بپندارد که از دعا بی نیاز است. بحث دعا در قرآن کریم از مهم ترین بحث ها است. قرآن علاوه بر بیان حقیقت، دعا و نقش آن در زندگی انسان، جلوه ای از دعاهای بندگان خالص را عرضه می کند. تا از آن الگو گرفته و به فیض الهی نایل شویم. نگارنده در کتاب حاضر با استناد به آیات به تبیین حقیقت دعا می پردازد و برخی مسائل مربوط به دعا از قبیل شرایط استجابت دعا، اهمیت دعا و... را مطرح می نماید. در بخشی از کتاب نیز به دعاهای پیامبران و اولیای الهی اشاره می کند.