پژوهشی درباره نقد دلایل «ابن تیمیه» در مورد اتهامات وی نسبت به «عقاید شیعه امامیه» است. در این پژوهش سعی شده است دیدگاه‎های منفی ابن تیمیه مبنی بر غالی خواندن شیعیان، تحریف قرآن نزد شیعه، برخی از احکام فقهی آنان مانند نماز، وضو و... مساله امامت و خلافت، تقیه، ادله امامت ائمه اثنی عشر، عدالت صحابه و سب کردن آنان و مسایل مربوط به توحید و شرک به خوبی مطرح شده و سپس با استفاده از ادله عقلی، قرآنی و روایی این اتهامات پاسخ داده شود. نگارنده اتهامات ابن تیمیه به شیعه را غیرمستدل و نوعا مغرضانه خوانده و اعتقاد شیعیان به اموری مانند توسل، زیارت و عصمت ائمه را نه تنها شرک ندانسته بلکه منطبق بر سیره پیامبر اسلام (ص) و آیات قرآن کریم ارزیابی کرده و به تبیین اصل مساله امامت و اثبات انتصاب الهی ائمه اثنی عشر پرداخته و ویژگی‎های امام معصوم را با استفاده از آیات قرآن و روایات معتبر نبوی تبیین کرده و معرفت امام را امری لازم و اطاعت از اوامر امری واجب شمرده است.