دفاع از دیدگاه‏های «اثنا عشریه» در زمینه «امامت» منصوص است. انگیزه نویسنده، نشان دادن اشتباهات احمد کاتب در کتاب تطور الفکر السیاسی و دفاع از نظر متعارف عالمان اثنا عشری است. نویسنده با روش تاریخی و ضمن ارائه تحلیل‏های کلامی و فقهی، تناقض‏گویی‏های احمد کاتب را آشکار می‏کند. او از روایت‏های معتبر، فراوان بهره برده است. پس از مقدمه طولانی کمال حیدری در مسائل مورد اختلاف (تداوم امامت، تعداد امامان، مصادیق آنان و امام عصر)، نویسنده در یازده فصل به نقد مطالب کتاب پرداخته است: مخالفت‏های صریح با آموزه‏های «تشیع»، اشتباهات فاحش، افترائات بر مصداق‏های امامت، نقد نظریه «شورا»، کذب‏گویی‏های احمد کاتب بر ارکان نظریه امامت، حدیث خلفای دوازده‏گانه پیامبر، تعمیم غیر معقول احکام شرعی، عدم دانایی کاتب به موارد «تقیه»، علم امامان به «غیب»، اعتماد بر آموزه‏های فرقه‏هایی نظیر «کیسانیه» و «واقفیه»، نظریه سیاسی اثنا عشریه.