تحقیقی نحوی در زمینه نوع اعراب و نقش «کلمات همجوار» در زبان عربی و دیدگاه‎های «علمای نحو» در این زمینه است. در این اثر ابتدا تعریفی از حمل کردن بر جوار و مفهوم نحوی آن ارایه شده سپس متابعت و یا عدم متابعت کلمات همجوار مانند صفت، تاکید، بدل، مبتدا و خبر و... در زمینه معرفه و نکره بودن و یا مونث و مذکر بودن و اعراب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نویسنده در صدد آن است تا برخی از آیات قرآن که در آن‎ها کلمات همجوار و یا توابع از یکدیگر در برخی از امور متابعت نمی‎کنند را مطرح کرده و علت عدم متابعت آن‎ها را بیان نماید تا ابهامات نحوی در این زمینه برطرف گردد.