در بخش نخست کتاب، ایزدبانوان جهان باستان در هر پنج قاره بررسی می شوند. در این بخش به نام، کارکرد، وظایف و مفاهیم همبسته با خدای بانوان قاره ی آسیا (شامل میان رودان، لوانت و سوریه، آناتولی، هند، چین و فیلیپین،ژاپن و کره، قفقاز، آسیای میانه و سیبری)، قاره ی اروپا (شامل اروپای پیش از تاریخ، قبرس، اژه، کرت و یونان، رم، اسکاندیناوی،ایرلند وشرق اروپا)،قاره ی آفریقا (شامل قبایل بومی آفریقا و مصر)، قاره ی اقیانوسیه (شامل استرالیا و جزایر اقیانوس آرام)، و قاره ی آمریکا(شامل قبایل بومی آمریکا و سرزمین های شمالی) در کنار تصاویری از این ایزدبانوان پرداخته می شود.

نویسنده در بخش دوم کتاب ابتدا ایزدبانوان ایران باستان را بر پایه ی نوشتارهای تاریخی شناسایی و معرفی نموده و سپس با استناد به یافته های باستان شناختی به ردیابی پرستش آنان در بیش از پنجاه فرهنگ و تمدن باستانی ایران پرداخته است.

در بخش هایی از این کتاب آمده: «در دوره های کهن جامعه ی ابتدایی زیر سلطه ی زنان بوده است و به گونه مادرتباری مادرسالاری اداره می شده است. تغییر این ساختار گاه به سبب یورش بیابان گردان پدرمرکز بوده که پس از پیروزی بر یکجانشینان آرامش طلب و دست یافتن به سرزمین و پیشرفت های آنان، باورها و کیش ها و خدایان خود را رایج کرده اند. نشانه هایی از آن دوره هنوز در گفتار ما باز مانده است، چنان که از «زبان مادری»، «سرزمین مادری»، «مام میهن» و «مادر طبیعت» سخن می گوییم. برای مثال حکومت و اقتصاد در شهرسوخته را بانوان در دست داشته اند. یا در شوش زنان در امور تجاری و حقوقی فعالیت بسیار داشته اند، به گونه ای که گاه تمام دارایی شخص به دختر یا همسرش ارث رسیده. در ایلام میانه مشروعیت پادشاهی از طریق شاخه ی زن به دست می آمد و تداوم می یافت و نام خاندانی مادر بر کودک نهاده می شد.»

این کتاب تلاش دارد با بررسی نشانه ها، نوشتارها و تندیس های زنانه ی بازمانده از تمدن های کهن راهی به فهم جایگاه ایزدبانوان و زنان در میان جوامع جهان باستان بیابد.