ناحیة قفقاز به دلیل همجواری با مرزهای سیاسی و فرهنگی ایران، همواره در طول تاریخ یا جزئی از سرزمین ایران محسوب می شده یا مناسبات مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نزدیکی با ایران داشته است. از این رو مطالعة تاریخ این کشور بسیار سودمند خواهد بود. پژوهش حاضر، به بررسی برخی سلسله های حکومتگر در قفقاز پس از دورة اسلامی و همچنین روابط ایوبیان، به ویژه صلاح الدین ایوبی، با این ناحیه اختصاص دارد. کتاب شامل سه بخش است؛ در بخش نخست آگاهی هایی در خصوص شدادیان گنجه داده می شود؛ خاندان شدادی از سال 340 -468 ه . ق. در این ناحیه حکومت کردند. در این بخش نویسنده با ترجمه متن عربی جامع الدول اثر منجم باشی به شرح و توضیح بندهای این متن می پردازد. بخش دوم، به سلسلة شدادیان اختصاص دارد. سرنوشت این سلسله به فراز و نشیب های جدال ترکان و گرجیان وابسته بود و شهر بگراتیان، پایتخت آنها، از ترکیب جمعیتی ارمنی ها و سنت های مسیحی تشکیل شده بود. نویسنده در این بخش به درگیری های این گروه ها اشاره دارد. در بخش پایانی نیز، نویسنده با بررسی ارتباط ایوبیان با قفقاز به موضوع کردان آذربایجان و ایران پرداخته و همچنین دوران پراهمیت تجدیدحیات ایران، میان سلطة اعراب و آغاز هجوم ترکان را تشریح می کند.