«حضور ایران در جهان باستان»، نوشته دکتر «اصغر محمودآبادی»، به نقش تاریخ ساز و مؤثر ایرانیان در جهان باستان می پردازد و وقایع و تحولات اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و تاریخی ایران را در جهان باستان بررسی می کند. «شهر اکباتان در عصر شکوه مادها و به ویژه در دوران آخرین شاه ماد - «آستیاگ» (۵۸۵-۵۵۰ ق.م)- به اوج آراستگی و زیبایی رسید. معتبرترین سند درباره چنان تحولی، از روایت «پلیبیوس» برمی آید که طی آن از زیبایی های کاخ های آن شهر صحبت می کند: «بهترین امکاناتی که در ساختن کاخ به کار گرفته شده است نشانگر ثروت سازندگان نخستین آن است؛ زیرا همه  چوب ساخته های آن ها، سدر یا سرو بوده، تیرها و تخته کاری سقف ها، ستون ها، رواق ها و سرستون ها با ورقه های سیم و یا زر پوشش یافته و همه آجرهای سقف از نقره بوده است».