«سبک شعر، یعنی مجموع کلمات و لغات و طرز ترکیب آنها، از لحاظ قواعد زبان و مفاد معنی هر کلمه در آن عصر و طرز تخیل و ادای آن تخیلات از لحاظ حالات روحی شاعر، که وابسته به تاثیر محیط و طرز معیشت و علوم و زندگی مادی و معنوی هر دوره باشد. آنچه از این کلیات حاصل می شود رنگ و آبی خاص به شعر می  دهد که آن را «سبک شعر» می نامیم. قدما گاهی به جای سبک از «طرز» و گاه «طریقه» و گاه «شیوه» استفاده می کردند». در کتاب حاضر با انواع سبک شعر به همراه بررسی محتوای آنها در دوره های مختلف، همچنین انواع سبک نثر و دوره های نثر فارسی، آشنا می شویم.