تعدادی از شعرهای مجموعه باران برای تو می بارد حدودِ 10 سال قبل نوشته شده اند و حس و حال همان سال ها را با خود دارند. سال هایى که گل سرخ و نامه و نگاه، معناى دیگرى داشتند. عشقِ هم نسلان من در لانگ شات تجربه مى شد و مثل عشق هاى امروزى، به چشم برهم زدنى و ـ به قول شاملوى بزرگ ـ با متأسفم گفتنى فراموش نمى شد.این مجموعه براى من شبیه عکسى در آلبوم قدیمى سال هاى نوجوانى ست. شاید مُدل موهایم، یا نوع لباس پوشیدنم در عکس، امروز برایم غریبه باشد اما این باعث نمى شود عکس را پنهان کنم و دوستش نداشته باشم. این شعرها مربوط به دوره اى از زنده گى منند که در آن، همه چیز ساده تر بود و خلاصه تر. جهان، به کوتاهى یک خیابان بود و دیدن یا ندیدن نگاهى آشنا، خوشى یا ناخوشى هر روز را مشخص مى کرد.