خیلی خیلی وقت پیش، یعنی قبل از اینکه من و شما اصلا فکرش را هم بکنیم، قبل از اینکه روز و شب با هم فرق داشته باشند، شاه و ملکه ی روشنایی، دختردار شدند. این دختر قشنگ ترین موجود دنیا بود. وقتی چشم هایش را باز می کرد، چشم هایش آنقدر روشن بود که دنیا پر از نور می شد. بزرگتر که شد، هرجا می رفت، همه ی موجودات از دیدنش خوشحال می شدند. وقتی به گلها دست می کشید، غنچه ها زود باز می شدند و حیوان ها بدوبدو از لانه هایشان بیرون می آمدند، فقط برای اینکه یکجا بنشینند و رد شدن این دختر را تماشا کنند؛ از بس دوستش داشتند.