آنتونی گیدنز، جامعه شناس نامی معاصر، در این کتاب تعبیری جدید و تفکرانگیز از تحولات نهادی همراه با مدرنیته عرضه می کند. او دراین تعبیر از احاطه خویش بر کل سنت اندیشه ی جامعه شناختی بهره می جوید و بر این اساس مدرنیته را پدیده ای دوسویه می بیند. نهادهای اجتماعی دوران مدرن،جهانی از فرصت ها و امکان های تازه پیش روی انسان ها گذارده ، زندگی را برای آنان امن تر و تلاش های آنان را ثمر بخشتر ساخته اند. از سوی دیگر، در همین دوران کار صنعتی سرشتی خوار کننده یافته ، گونه های مختلف توتالیتریسم رشد کرده ، خطر تباهیمحیط زیست مشهود است و قدرت نظامی و تسلیحاتی همچنان تهدید کننده است. گیدنز بر آن است که ما هنوز پا به دوران پسامدرن ننهاده ایم. ما در دوران متاخر مدرنیته هستیم که در آن پیامدهای مدرنیته فراگیرتر است و ریشه ای تر و بنیادین تر شده اند. گذر به دوران پسامدرن مستلزم دگرگونی هایی در شکل سازمان اجتماعی و فرهنگی مسلط است.