شمس لنگرودی، شاعر و نویسنده و محقق، در این کتاب خواننده را با انزوا، معنای زندگی، رهایی و درکی نو از مرگ و هستی مواجه می‌کند و او را به هزارتویی از حدس‌وگمان، تاریکی انزوا، ترس، بی‌آیندگی، و حجمی بی‌پایان از راز و رمز می‌برد. این داستان در دل یک انباری تاریک و خاک‌گرفته و شلوغ، از میان صداها و بوها و خاطرات کودکی، روایت می‌شود و همچون گرهی آرام‌آرام در ذهن خواننده باز می‌شود، آن‌هم با ضربه‌ای تکان‌دهنده.