شاید بتوان خصوصیت تاریخ معاصر ایران را دیالکتیک سرنوشت ساز بین سرکوب گری و رهایی بخشی دانست. در این سیر تجادلی، افکار و آرای رهایی بخش همگام با مبارزات عملی، که خود مبتنی بر آموزه های رهایی طلب بودند، در دیالکتیک سرنوشت ساز ما حضور تعیین کننده ای داشته اند. در این میان خواست آزادی در عرصه مقاومت و مقابله با سرکوب و اضمحلال، مؤلفه تعیین کننده ای بوده است. آرای شهید بهشتی در باب آزادی را در همین نسبت و زمینه بهتر می توان فهمید. کتاب حاضر به آرای وی در باب آزادی پرداخته است.