سینما برای من مانند دانشگاهی بود که در آن درسهای زیادی آموختم و تجربههای فراوانی کسب کردم که موجب تقویت ارادهام شد. صادقانه بگویم که شخصیت، ساختار اندیشه و نگاهم را بعد از خدا مدیون سینما میدانم، همانطور که رشد و پرورش سالهای کودکیام را مدیون مادرم هستم. به قول جان میلتون، بهشت گمشده همان گذشتهای است که برای همیشه از دست دادهایم.