رسالة حاضر، ترجمة منظوم وصیت امام علی (ع) به امام حسین (ع) است که اوایل سدة هشتم به دست شاعر توانمند غزنین «سید حسن غزنوی»، ملقب به «اشرف»، پدید آمده است. فضای دیباچة منظوم رساله، کاملا شیعی است که آن را در زمرة آثار حکمت امامیه به نظم فارسی پیش از عهد مغول قرار می دهد. زبان منظومه بسیار استوار است و شاعر در ترجمة آزادی که از متن عربی وصیت کرده، زبان آوری خود را به رخ کشیده است. شایان ذکر است در مقدمه، علاوه بر بحث دربارة صحت انتصاب رساله به شاعر غزنوی و نیز معرفی دقیق دست نویس هایی که در تصحیح اثر به کار گرفته شده اند، به شناختی که معاصران ایرانی از این رساله داشته اند نیز اشاره شده است.