بررسی و نقد پنج نظریه ارایه شده از سوی مستشرقین غربی در ارتباط با «انقلاب اسلامی ایران» می باشد که ضمن مجموعه ای از مقالات و با روی کردی انتقادی به ارزیابی آن ها پرداخته است. سه مورد از نظریه های ارایه شده مربوط به اندیشمندان اسلامی و دو مورد دیگر از نویسندگان غربی است. وجه جامع همه این نظریه ها، روی کرد پژوهشی متاثر از روش شناسی تحقیق شرق شناسی است. این نظریات در این کتاب ها مطرح شده اند: هراس بنیادین که نویسنده در آن به ارایه ی تحلیلی مستدل از منطق اسلام گرایی و بازتاب آن در عصر حاضر پرداخته و در این راستا بر شخصیت امام خمینی و انقلاب ایران متمرکز شده است. کتاب زمانی غیر زمان ها که از منظری عرفانی به بررسی انقلاب ایران پرداخته و بر این فرضیه استوار گشته که کلید فهم روی دادهای ایران، ناشی از عوامل متافیزیک ایرانیان می باشد. کتاب پدرسالاری جدید که درباره تغییرات تحریف شده مدرنیته در جامعه سنتی عرب اختصاص یافته و در پی تحلیل طبقات در دولت های اسلامی با روشی تلفیقی از نظریات مارکس، وبر و نظریه وابستگی فرانک می باشد. کتاب ایران؛ انقلاب به نام خدا که نگاهی اجمالی بر روند حوادث و وقایع داخلی ایران در سال 1357 انداخته است. کتاب تجربه اسلام سیاسی که به بررسی علل ظهور این پدیده در عصر جدید پرداخته است.