این کتاب حاوی ۱۲۰ نامۀ کافکا است، از سال ۱۹۰۹ تا چند روز پیش از مرگش در سال ۱۹۲۴، به کوچک‏ترین و عزیزترین و نزدیک‏ترین خواهرش اوتلا، همراه با وقفه‏هایی گاه کوتاه و گاه طولانی.

اوتلا تنها فرد خانواده بود که کافکا به او اعتماد کامل داشت. از این رو سخنی به‌گزاف نخواهد بود اگر مدعی شویم این نامه‫ها چهرۀ دیگری از کافکا را به ما نشان می‫دهند: چهرۀ برادری پشتیبان و مهربان و در بسیاری موارد بذله‏گو.