جنبش صلیبی در قرن‌های یازده تا سیزده میلادی فصل مهمی از تاریخ مسیحیت، اروپای غربی و شرق دریای مدیترانه است. جنگ‎هایی که متولیان کلیسای مغرب‎زمین با استناد به متون مقدس ضرورت آن را توجیه و سیاستمداران و شوالیه‎های اروپا «برای فرار از بحران‎های داخلی» آن را نمایندگی و راهبری می‌کردند. این جنبش به پشتوانۀ ایدۀ «مردن برای مسیح»، که برای مسیحیان تصوری زیبا بود، شکل گرفت. جنگ‎هایی که به تعبیر ادوارد گیبون هم ثروت اروپای غربی را مکید و هم جان انسان‌هایی را گرفت که می‌‎توانستند روابط دوستانه‎ای با دنیای اسلام برقرار سازند.
کتاب حاضر، که تألیفی درخور توجه به قلم تاریخدانی ایرانی، دکتر عبدالله ناصری طاهری (متولد ۱۳۳۹) است، جدال گفتمانی بین مورخان پیشین مسلمان، مسلمانان غیرمورخ و مورخان مسیحی معاصر این جنبش را با دقت و بر اساس منابع متعدد و معتبر واکاوی و تحلیل کرده است.