شاعران پس از نیما، هرکدام به نوعی سعی در ادامه ی راه او و گسترش جریان شعری او داشتند و البته تلاش مدامی نیز در فهم منظور نظر نیما در حوزه ی فرم و اندیشه، در کارهای آنها دیده می شود. «نادر نادرپور» که از نوادگان نادرشاه افشار بود، همیشه اتهام شازده بودن را به دوش می کشید و به دلیل زندگی در خانواده ی اشرافی و نسب شاهی اش، بسیاری شعر و شاعری اش را نادیده می گرفتند، با این همه او هم شاعری اجتماعی و سیاسی بود و هم عاشقانه سرایی دوست داشتنی که در نوشتن چهارپاره و غزل و نیمایی تبحر داشت. کتاب «در طلسم شعر» گزیده‎ای از چهار دفتر شعر اوست که برای آشنایی تمام و کمال با شعر نادرپور انتخاب مناسبی ست. عاشقانه های «نادر نادرپور» با آن ترکیبات نو و تازه ی زبانی، همواره شهره ی خاص و عام بوده و کتاب «در طلسم شعر» نیز مجموعه ای از بهترین عاشقانه های اوست. یکی دیگر از محاسن این کتاب، مقاله ی «دکتر غلامحسین یوسفی»، استاد بزرگ زبان و ادبیات فارسی ، درباره ی اشعار نادرپور است که به عنوان مقدمه ، در آغاز آن جای گرفته است و به شناخت بهتر این شاعر و شعرهایش کمک می کند.