فلسفه همة عبادات، به خصوص حج بیت الله الحرام، این است که انسان به «بنده بودن» خود در پیشگاه الهی اقرار و اعتراف نماید. لازمة این حال، خارج شدن از روحیة شیطانی «استکبار» است که بسیاری انسان ها را گرفتار کرده است. احرام بستن و انجام مناسک عمره و حج بستر بسیار مناسبی برای تزکیة درون و بیرون از این رذیلت نفسانی و حقیقتا «سفری به خاک ساری»است. نویسنده در جلد اول از مجموعة حاضر، تلاش کرده، طی دو بخش، فلسفة حج و عمره را بر اساس آیات و روایات بیان کند. هم چنین به نیمه تمام گذاشتن حج امام حسین (ع) اشاره کرده و مشترکات و شباهت های عمل امام حسین (ع) را با حج عمره مقایسه می کند و اهمیت این دو موضوع را برای مخاطبان شرح داده است.