پاسخ به «شبهات خاورشناسان» در خصوص «ماهیت وحی» و «بشری بودن قرآن» کریم موضوع این اثر می باشد. نگارنده پس از بررسی جایگاه وحی، به طرح اشکال ها و شبهه های خاورشناسان پرداخته و سپس آن ها را مورد بررسی و پاسخ گویی قرار داده است. فصل اول به اصطلاح شناسی واژه های وحی، خاورشناسی و تبیین انگیزه خاورشناسان در تحریف معنا و حقیقت وحی اختصاص یافته و در بخش دوم وحی را در نگاه قرآن و حدیث مورد توجه قرار داده است. فصلی بعدی به ماهیت وحی در ادیان مسیحیت و مذاهب گوناگون آن و همچنین یهودیت، با استناد به کتب مقدس آنان اختصاص یافته است. بخش چهارم به عنوان اصلی ترین بخش کتاب ابتدا به سخنان مخالفان وحی نظیر اتهام دروغ گویی، جنون، شاعری، و سحر و کهانت در عهد نزول قرآن پرداخته و سپس شبهات خاورشناسان را در اینباره مطرح نموده است. این شبهات شامل عدم صدق وعده های پیامبر، وحی بازتابی از شخصیت درونی پیامبر، تاثیر پذیری از فرهنگ زمانه و کتب مقدس و شکل جدید آن با عنوان تجربه نبوی می باشد. در پایان نیز سخنان خاورشناسان مانند گوستاو لوبون، ویلیام وات و توماس کارلایل که شخصیت پیامبر یا قرآن کریم را مورد تمجید و ستایش قرار داده اند درج گردیده است.