کتاب نشانه-معناشناسی دیداری به مطالعه و تحلیل شگردها و فرآیند تولید و دریافت معنا در گفتمان های دیداری بر اساس روابط بین سطوح نشانه ای، صورت بیان و صورت محتوا، راهبردهای معناسازی و برهم کنشی گفته پرداز و گفته یاب می پردازد. این کتاب در مجموع دارای سه فصل است. در فصل اول، مبانی نشانه شناسی دیداری بر اساس دیدگاه های رولان بارت، امبرتواکو، آلژیرداس ژولین گرمس، ژان ماری فلوش و گروه مو مورد مطالعه قرار می گیرد. فصل دوم این کتاب به ارایه مبانی نشانه-معناشناسی دیداری اختصاص دارد. سازه هایی مانند بافتار، ریتم، فشاره/گستره، حضور/غیاب، مرکزگرایی/مرکززدایی، وحدت/کثرث ، کاهش/افزودگی و غیره و نقش آن ها در چگونگی تولید و دریافت معناهای دیداری مورد بررسی قرار می گیرند. فصل سوم این کتاب که به بیان نظریه و کاربرد نشانه-معناشناسی در تحلیل گفتمان های دیداری می پردازد، از قسمت های گوناگونی تشکیل شده است که هرکدام به بررسی یکی از گونه های دیداری، جهت تبین شرایط و فرآیند پیچیده معناسازی با توجه به کنش هایی مانند تقابل، تعامل، هم سویی، هم آمیختگی، تعلیق، ترکیب، تنش، سیالیت، ارزش، پادسازی و...متمرکز است.