در یک روستای سرسبز پیرزنی با تنها پسرش زندگی می کرد. پسر او با وجود هوش و ذکاوت همیشه غمگین بود، زیرا مو نداشت و به همین دلیل اهالی ده او را حسن کچل صدا زده و مسخره اش می کردند. سرانجام یک روز حسن کچل به ستوه آمد و برای یافتن داروی کچلی راهی سفر شد. او رفت تا پشت کوه ها به یک دشت بزرگ رسید و کمی بعد با یک بچه دیو قرمزرنگ روبه رو شد. حسن کچل توانست با ذکاوت خویش دیو را شکست داده و با سه کیسه ی طلا که از دیو به دست آورده بود به روستا بازگردد. اگرچه او نتوانست داروی کچلی را بیابد، ولی توانست با سکه هایی که به دست آورده بود، کمک های بسیاری در آباد کردن روستا بکند. از آن پس اهالی روستا به خاطر شجاعت و باهوشی، او را تحسین می کردند و دیگر هیچ کس او را مسخره نمی کرد.