کتاب حاضر، داستانی است ساده و روان و درعین حال پر از کشش و التهاب، با چاشنی همیشگی روح بشر یعنی عشق و عاطفه که با بسیاری از دیگر صفات زیبای انسانی گره خورده، صفاتی از قبیل وفاداری و گذشت و حتی ایثار. این داستان، نمایی فشرده اما واضح و گویا از آداب و اخلاق و شیوة زندگی در اروپای قرن نوزدهم ارائه می کند. در پایان این داستان مرد ایرانی را به سان تنها ساکن خانة اپرا می یابیم، آنجا که «اریک» مرده است و خانمی که خود از کارکنان مهم خانة اپراست، بیرون ایستاده و در می زند و از میان 1500 نفری که در خانة اپرا کار می کنند، مرد ایرانی است که به روی او در می گشاید و فضا به گونه ای القا می شود که گویی مرد ایرانی تنها کسی است که در خانة اپراست.