تاکید اسلام بر ضرورت علم آموزی، آموزش، تحصیل، درآمدزایی و مباحث مرتبط با سلامت و بهداشت بر کسی پوشیده نیست. این تاکیدات بیانگر توجه اسلام به مباحثی است که امروزه از آن با عنوان سرمایة انسانی یاد می شود. بنابراین لازم است که دولت های اسلامی تدابیری اتخاذ کنند تا به تقویت مولفه های سرمایة انسانی مانند آموزش و سلامت (در گروه های پایین درآمدی) انجامیده و از این راه به کاهش فقر و نابرابری کمک کند. نویسندة این اثر بر آن است تا بحث مولفه های توسعة انسانی را از جنبة نظری و کاربردی و تاثیری که بر پدیدة فقر و نابرابری درآمدی در جامعه دارند، تحلیل کند.