کتاب حاضر، پژوهشی است در باب گوشه ای از تاریخ ادبیات ایران که با درآمدی بر ((ادب عصر اساطیری ـ پهلوانی)) آغاز می شود .نویسنده در این بخش متذکر  می شود :((نخستین تصوری که از باستانی ترین ادبیات ایران می توان داشت به  مجموعه ای از قصه های دینی و قومی پیوند می یابد که در شرق ایران و در مجموعه  جغرافیایی و فرهنگی خراسان باستان شکل می گرفته و با روایت های گوناگون و  افزونی ها و کاستی های بسیار از خلال قرون و اعصار به دست ما رسیده است .((بخش  دوم کتاب تحت عنوان ((عصر گاثاها)) شرحی است بر افول عصر پهلوانی .آنچه در  بخش سوم کتاب آمده تصویری است از تاریخ و ادب دوره ماد و هخامنشی که با  عنوان ((ادب مغانی و شاهانی)) نگارش یافته است .((عصر تکوین حماسه ملی  ایران)) عنوان بخش چهارم کتاب است که به بررسی دوره اشکانیان اختصاص می یابد . در پایان کتاب چهار مقاله در بررسی متن های اشکانی ـ با این مشخصات ـ به چاپ  رسیده است :((بیژن و منیژه و ویس و رامین/ جلال خالقی مطلق))، ((آیین مهر،  زورخانه، عیاری و سمک عیار/ مهرداد بهار))، ((پژوهشی مردم شناختی در منظومه  درخت آسوریک/ محمود روح الامینی)) و ((نشانه های نمایشی در حماسه یادگار زریران/  خجسته کیا)) .