بررسی و نقد افکار و اندیشه های مطرح شده از سوی «کریشنا مورتی» در زمینه ماهیت و مبانی عرفان به عنوان یکی از «عرفان های نوظهور» معاصر است.  از دیدگاه نگارنده، کریشنا مورتی عارفی متاثر از مولفه های مدرنیته و یا متجددی متاثر از عرفان و معنویت است. در بازنگری تعالیم او گاهی اصالت تجددگرایی و گاهی اصالت معنویت گرایی مشاهده می شود. وی با اصل دین و معنویت در جامعه موافق است و آن را لازمه حیات انسانی می داند؛ اما در بعد عمل، با اصل هیچ دین و مذهبی موافقت نکرد و البته هیچ گاه نیز ادعای تاسیس دین و مذهب نکرده است. در عرفان او، موجودیت خداوند، ساختار ادیان و مذاهب و فرامین و دستورات دینی و... به ساخته ذهن انسان ها تبدیل گردیده و از طرف دیگر، ذهن را سازنده تخیلات تعریف می کند. بدین سان روی کرد معنوی معاصر و اعصار گذشته، ساخته ذهن تخیلی دانسته شده و به شک گرایی معنوی دامن زده می شود.