چنین اندوهی، چنین عذابی،این همه جنگ، این همه مرگ: پایانی بر این همه نیست! تاریکی گام به گام متراکم تر می شودو سکوت ژرفا می یابد؛هوشیاری جهان در خواب می شود.از ژرفای قلب پهناور مام زمین، پرسشی متین و دردناک بر می خیزد،و مویه ای سوزناک و به جان آمده سوی آسمان تهی شلیک می شود: تا کجا؟ تا چند؟