این کتاب به بازشناسی ادب نهج البلاغه از دیدگاه زیباشناسی در قلمرو علم بیان و بازیافت آن در متون ادب فارسی با شواهدی چند از عربی اختصاص دارد. بر این اساس، نگارنده نخست آرای عده ای از عرفا و حکما نظیر ابن سینا، ابوحیان توحیدی، شیخ اشراق، صدرالمتالهین، روزبهان شیرازی، و ابن عربی را در باب ماهیت "قوه ی خیال" و رابطه ی آن با عالم حس و عالم عقل بازگو کرده، سپس مطالبی درباره ی "فایده و ارزش بررسی صور خیال" و رابطه ی آن با زیبایی و کمال انسان بیان کرده است. "بلاغت امیر المومنین"، "هنر تصویر آفرینی در نهج البلاغه"، "طبقه بندی تصویر در نهج البلاغه"، "ویژگی های تصویرآفرینی امیرالمومنین" و "تاثیر تصویرهای نهج البلاغه بر ادب فارسی" از مباحث اصلی کتاب هستند.