درصدد بازنمایی الگوی مطلوب رسانه در عرصه اندیشه مهدویت است. نویسنده می کوشد تا الگویی خاص در ارتباط میان رسانه و آموزه مهدویت ارائه و با توجه به قابلیت های آموزه مزبور، به کاوش پیرامون آن بپردازد. به زعم وی، انقلاب اسلامی، عرصه ارتباط دین و رسانه را فراخ کرده و ساحت دینی رسانه را در ابعادی بی سابقه، گسترانده است. نگارنده معتقد است، رسانه ها این توانایی را دارند که مانند یک مرکز قدرتمند فرهنگی، ارزش های اجتماعی و اخلاقی آموزه مهدویت را تحت تأثیر قرار دهند و با بهرهگیری از تکنیک ارتباطی بر ایده ها، رفتارها و نگرش مردم درباره آموزه مهدویت تأثیر مثبت بر جای گذارند. از این رو، وی برای نشان دادن صحت این استدلال، تلاش کرده است تا نشان دهد چه ارتباطی میان رسانه و آموزه های دینی برقرار است؟ پیوند های دوسویه رسانه و آموزه مهدویت چیست؟ مهم ترین راهکارها و راهبردهای رسانه در عرصه تبیین و ترویج اندیشه مهدویت چیست؟ وی بعد از تبیین کلیات تحقیق در فصل دوم می کوشد تا ضرورت مهندسی رسانه زمینه ساز و قابلیت های رسانه ای آموزه مهدویت را تبیین کند و در ضمن به نقش رسانه در تغییر نگرش به آموزه مهدویت نیز توجه داشته باشد. در فصل سوم نیز به موضوعا تی از قبیل راهکارهای رسانه زمینه ساز در عرصه باورافزایی مهدویت و ضرورت اتخاذ رویکرد راهبردی به آموزه مهدویت در رسانه ها اشاره شده است. در این کتاب مهم ترین راهکارهای ارتقای پیام مهدوی در رسانه، موقعیت سنجی، نمادسازی منطبق بر باورها و ارزش های مهدوی، رصد مستمر افکار عمومی در عرصه اندیشه مهدویت، رصد هوشمندانه فعالیت های رسانه ای رقیب، غلبه پیام مهدوی بر فرهنگ عامه پسند در رسانه ها و جهانی سازی اندیشه انتظار ظهور دانسته شده است. در بخش نهایی کتاب نیز به موضوعاتی نظیر کارکردهای تدوین راهبرد رسانه ای در عرصه مهدویت، بایسته های راهبردهای مهدوی رسانه، رصد محیطی رسانه در عرصه مهدویت و مدل پیشنهادی راهبردهای رسانه ای در زمینه مهدویت اشاره شده است.