این مجموعه منتخبی است از نمایش نامه هایی با این عناوین: "قانون، بدون خانواده/ مریم ایران منش"، "آن جا زیر آوار/ آتوسا راستی"، "سازش شرم بار ناسزاواران/ صبوره رنگرز"، "از پشت پرده ها/ سیده شیوا شیخاوندی"، "صدای منو می شنوید؟/ مریم فرمان بر"، "سالگرد ازدواج/ عفت قلم چی" و "سقوط در ثانیه ی آخر/ عفت قلم چی". گفتنی است نمایش نامه های یاد شده همگی به شیوه ی کارگاهی نوشته شده و از آن جایی که نویسندگان آن همگی خانم بوده اند، "هفت بانوانه" نام گرفته است. برای نمونه در "قانون، بدون خانواده"،مهم ترین چالش برخورد میان قانون و انسان هاست. در واقع پرسش اصلی این است که قانون یا انسان کدام یک اولویت دارند؟ در هر حال قانون، حرف آخر را می زند. در حالی که انسان ها سرانجام در دوراهی بین قانون و مصلحت، خود از پا درمی آیند. در "آن جا زیر آوار"، نویسنده دو شخصیت متضاد را در فضای نمایشی زلزله ی زرند کرمان به تصویر می کشد؛ یکی سرشار از امید به زندگی و دیگری ناامید از هرگونه آینده ای. در واقع در این نمایش فلسفه ی مرگ و زندگی در جایی که مرگ در یک قدمی انسان است، به چالش کشیده شده است. "سازش شرمبار ناسزاواران" به یکی از بحران های جامعه ی معاصر یعنی طغیان نوجوانان و فرار آن ها از منزل اختصاص دارد. "از پشت پرده ها" روایت افرادی است که به ناگاه متوجه می شوند، از پنجره ی روبه رو آن ها را با دوربین تحت نظر دارند. "در صدای منو می شنوید؟" شخصیت اصلی اثر، دختری است که درگیر گفت وگو با تلفن همراه است. گفت وگوی او با طرف دیگر خط کاملا دراماتیک و پرکشش است. و "سالگرد ازدواج"، روایت زن و شوهری است که در نخستین سالگرد ازدواج خود یک دوربین فیلم برداری به امانت گرفته اند. اما در این جا دوربین مثل یک شخصیت ناظر، عمیق ترین لایه های ناسازگاری را آشکار می کند.