کشورهای آسیای جنوب شرقی متشکل از اندونزی، مالزی، سنگاپور، تایلند و فیلیپین در سال 1976 با هدف ایجاد سنگری در مقابل نفوذ کمونیسم، با امضاء بیانیة بانکوک، نهاد جدیدی به نام اتحادیة ملل آسیای جنوب شرقی یا «آسه آن» را تشکیل دادند. آسه آن یکی از نهادهای مهم منطقه ای در دوران جنگ سرد است که پس از فروپاشی شوروی به رغم انتظاراتی که بر اساس ادبیات غالب بر روابط بین الملل در خصوص غیرکارکردی شدن آن وجود داشت به حمایت خود ادامه داد و حتی در این دوران توفیق بیش تری در راستای همگرایی منطقه ای داشته است. در کتاب حاضر، موضوع تداوم و تعمیق نهاد آسه آن بررسی می گردد. شکل گیری منطقه گرایی در جنوب شرقی آسیا، همگرایی اقتصادی در میان اعضای آسه آن، تحلیل همگرایی میان اعضای آسه آن از منظر سازه انگاری، آسه آن و شکل گیری و تقویت تعاملات همکاری جویانه هنجارهای آسه آن، و هویت مشترک و تداوم گسترش آسه آن مهم ترین عناوین مطالب کتاب هستند.