داستان سمک عیار یکی از قدیمی ترین نمونه های داستان های عامیانه ی فارسی است که قرن ها مایه ی سرگرمی و نشاط مردم این سرزمین در اوقات فراغت بود و قصه گویان،آن را از استاد یا پدر خود آموخته و عمری برای مردمان شهر و ده بازگو کرده و سپس این خدمت اجتماعی را به عهده ی شاگرد یا فرزند خود سپرده و در گذشته اند.
این گونه داستان های عامیانه،اصلی بسیار کهن در تاریخ زندگی یک قوم دارند.