هر چی حرف بزنی،یسشتر سبک میشی.البته فکر میکنم،چون این طور شنیدم.من خودم وقتی مشکل دارم دوست دارم ساکت باشم و توی خلوتم بهش فکر کنم.
من در عرض کمتر از یک هفته،چیزایی رو دیدم و درک کردم که از درون متلاشیم کرد.وجودم رو پر از فریاد و آشفتگی کرد،ولی چاره ای جز سکوت و صبر ندارم.تو جای من بودی چه کار میکردی؟
نبودم تا بدونم،ولی اگه بودم از خدا میخواستم کاری کنه تا بفهمم که همراهمه.
می دونم که هست،اگر نبود،ارغوان و عشقش رو بهم نشون نمیداد.باورت میشه که دارم تو آتیش عشق ارغوان میسوزم و خاکستر و نابود میشم،ولی هیچ گله ای از دیدن ارغوان و به وجود اودمن این عشق ندارم،از بختی هم که با من یار بوده تا با ارغوان مواجه بشم هم ممنونم.فقط یه چیز رو دوست دارم.بدونم این که ته این بازی به برد میرسه یا هرچی جلوتر برم،فقط بازی ها با هم عوض میشن؟
اگه بهت خبر از غیب می دادن که تهش برده،بازم جلوتر میرفتی؟
حتما.
اگه میگفتن این فقط بازی هاست که باهم عوض میشه،چی؟