کتاب حاضر به شرح فضا در معماری و جایگاه حیاط در طرح و نقشه های ساختمان های مسکونی می پردازد. این کتاب در فصل اول، چیستی و چرایی بلندمرتبه ها و راهکار سازگاری با افزایش جمعیت در ساخت و سازهای مسکونی را پی می گیرد. در فصل دوم به منشأ ورود و پیدایش بلندمرتبه سازی و سیر تحول کالبدی و معنایی بلندمرتبه ها در ایران اشاره می اند و در ادامه به آسیب شناسی و چالش های بلندمرتبه سازی در ارتباط با آداب و فرهنگ زندگی ایرانی اسلامی می پردازد. فصل سوم کتاب به منظور پی بردن به ارزش های نهفته حیاط در مسکن، نقش و اصول متعال حیاط را با توجه به مبانی فلسفی، اعتقادی و فرهنگی و ضرورت کلی فرآیند ارتباط با محیط، آثار مثبت و منفی وجود و فقدان فضای سبز بر انسان در محیط های مسکونی را در فرهنگ های مختلف مورد بررسی قرار می دهد. در فصل چهارم با بررسی مراحل شکل گیری الگوی خانه ایرانی، فلسفه وجودی نقش و جایگاه حیاط را در معماری اصیل ایرانی ـ اسلامی به وضوح بیان می شود. فصل پنجم کتاب، با بررسی الگوهای محیط و رفتار انسان در چارچوب ضرورت ها، نیاز به تعامل انسان و محیط در دستیابی به جنبه های ناپیدای نقش حیاط بر الگوهای ادراکی و رفتاری ساکنین به تأثیر حیاط بر میزان رضایتمندی از سکونت در بلندمرتبه ها اشاره می کند. در نهایت پس از بررسی و تحلیل نمونه های معاصر استفاده از حیاط در ساختمان های بلندمرتبه در فصل ششم و همچنین بازخوانی روش ها و الگوهای به کارگیری حیاط در ساختمان های بلندمرتبه در فصل هفتم، کتاب به بیان چهارچوب ها، ضوابط و دستورالعمل های طراحی حیاط در بلندمرتبه ها با ارائه الگوی همگرا با ساختار بلندمرتبه های مسکونی امروزی، در فصل هشتم پرداخته است.