فرماندهی لشکر محمد رسول الله را حاج ابراهیم همت به عهده داشت. تو پادگان که بودیم، گاهی دورادور و بعضی وقت ها، از نزدیک او را می دیدم. از طرز رفتار و برخوردش، به نظر می آمد که ذاتاً شخصیت باحیا و خجالتی داشت. یک بار هم که رفته بودم به دفترش تا اینکه از تلفن راه دور استفاده کنم، خیلی تحویلم گرفته بود. مثل یک دوست با من برخورد کرد، نه به عنوان یک فرمانده!