"نجم الدین رازی "کتاب خویش را به ده بخش یا مرموز تقسیم کرده است که عبارت اند از" :در حکمت آفرینش جهان و انسان"، "در بیان مقامات معرفت و مراتب آن"، "در بیان شرح سلوک مقامات معرفت"، "در سلوک ملوک و شرایط آن"، "در آیین جهانداری و رعیت پروری"، "در نصیحت و مواعظ ملوک"، "در تواریخ ملوک از عهد آدم علیه السلام"، "در وعید ظالم و مذمت ظلم"، "در کلمات حکما و حکایات ملوک"، "در امارات قیامت و فتنه های آخرالزمان ."مصحح کتاب، در مقدمه تمامی آثار نجم الدین رازی را به اجمال معرفی کرده، مقام ادبی ـ عرفانی وی را نیز مشخص کرده است .وی در بخش تعلیقات فهرستی از اشعار عربی، فارسی و احادیث و امثال عربی، لغات مهجور و برخی اعلام متن را آورده است .مصحح اذعان می دارد" :اهمیت ادبی کتاب و زیبایی نثر نویسنده چشم گیر است .نکات لطیف عرفانی و اشارات زیبای صوفیانه که در این کتاب آمده، در کمتر کتابی دیده شده است و ارزش دیگر کتاب، اصطلاحات عرفانی، دیوانی و مدنی است که در آن به کار رفته است ."