هر اثر هنری در یک بستر اجتماعی و فضای فرهنگی عصری خاص به وجود می آید که خود اثر و پدید آورنده ی آن، خواسته یا ناخواسته، متاثر آن فضا هستند. آثار ادبی موجود به زبان فارسی نیز این گونه اند. نویسنده در کتاب حاضر با بررسی زمینه های اجتماعی شعر فارسی از روزگاران کهن تا به امروز، جنبه های گوناگونی از میراث گران قدر شعر هزارساله ی فارسی را ارزیابی می کند. از جمله روان شناسی اجتماعی شعر فارسی، صور خیال در شعر فارسی، آثار بزرگانی هم چون سنائی، انوری و حافظ، نقد کلاسیک شعر فارسی، بررسی برخی از متون کلاسیک شعر و نثر فارسی، شعر امروز فارسی، بررسی تطبیقی شعر فارسی و عربی، و انواع ادبی. از دیگر مطالب کتاب، بررسی "طراز الاخبار"، تالیف عبدالنبی فخرالزمانی (نویسنده ی سده ی یازدهم هجری) است. نویسنده به محتویات و ابواب آن توجه دارد و چشم اندازهای گوناگون اثر را معرفی می کند. ضمن آن که نقدی نیز بر بیمارگونگی سلیقه ی شعری متاخرین، به ویژه بعد از عصر تیموری وارد می سازد. در فصل مربوط به شعر امروز ایران، افزون بر مهدی اخوان ثالث و فروغ فرخزاد، نویسنده نگاهی آسیب شناسانه به آثار نسل شاعران امروزی ندارد. وی، آن ها را با صفت "خردگریز" خطاب می کند و شعر آن ها را شعری جدولی می نامد. از دیگر بررسی های کتاب در حوزه ی شعر کلاسیک فارسی، تحلیل شعر فارسی از دید روان شناسی اجتماعی است که با توجه به تخلص شاعران صورت گرفته است. حرکت و ایستایی، رنگ  حس آمیزی و تاثیر عنصر ترک و روحیه ی سپاهی گری از جمله عناصر مورد توجه نویسنده در فصل مربوط به صور خیال است.