اسقفان اعظم، رهبران محلی کلیسا بودند .آنها از کلیسا های جامع خود بر کلیسا های مناطق کوچک تر که اسقف نشین نامیده می شدند ،حکومت می کردند .اسقفان اعظم معمولا از خانواده های اصیل بودند و در امور دولتی و همچنین امور مربوط به کلیسا مشارکت داشتند. برخی از آنها پرهیزکار و عالم بودند ، اما برخی دیگر چنین نبودند .چنانکه یک اسقف ایتالیایی در قرن سیزدهم اعتراف کرد که مسیحیت را باور نداشته و تنها برای دستیابی به ثروت و افتخار بدین مقام رسیده بود .