توسعه اقتصادی به معنای عمومی ارتقای سطح رفاه و وضعیت معیشت افراد جامعه، از دغدغه های اساسی مدیران جوامع مختلف بوده و هست. جایگاه این عامل در مدیریت کلان اقتصادی و اجتماعی موجب توجه اندیشمندان حوزه های مختلف این علوم و درنتیجه ارائه نظریات متعدد در تبیین مفهوم و تصریح عوامل مؤثر بر آن در ادوار مختلف بوده است. با وجود اینکه مبحث توسعه اقتصادی در ادوار مختلف تاریخ معاصر ایران مورد توجه بوده است، نام گذاری دهه چهارم انقلاب اسلامی با عنوان «دهه پیشرفت و عدالت» از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظله العالی)، نقطه عطفی در حوزه های نظری و کاربردی برنامه ریزی به اصطلاح توسعه در کشور ایجاد نمود. ایشان در بیانات مختلف به تشریح موضوعات و جوانب پیشرفت از قبیل مفهوم، مبانی، اصول، فرآیند، موانع و الزامات پرداختند. معظم له، علت نام گذاری این دهه به عنوان «دهه پیشرفت و عدالت» را «آمادگی های بسیار وسیع و عظیمی» می دانند که در دهه آینده در ایران برای پیشرفت و عدالت به وجود آمده است. از دیدگاه ایشان «ملت، آماده‏ یک حرکت پرشتاب و بزرگی به سمت پیشرفت و عدالت است؛ چیزی که در دهه‏های قبل، این امکان با این گستردگی برای ملت فراهم نبود». بی شک، سرآغاز حرکتی شتابنده در مسیر رشد و پیشرفت اسلامی در کشور، تقویت و توسعه مبانی و ساختار علمی و نظری این الگوست. این امر خطیر، وظیفه جامعه علمی کشور در تمامی حوزه های مرتبط را تشدید می کند. بدین جهت سازمان دهی نیروهای علمی کشور و هم افزاسازی قوای ایشان مورد تأکید مقام معظم رهبری (مدظله العالی) قرار گرفته است. از این رو، سلسله نشست های الگوی پیشرفت اسلامی - ایرانی در جهت تحقق منویات مقام معظم رهبری برگزار و نتایج حاصل از آن در این کتاب، ارائه شده است.