شادی یک پدیده انسانی است که ریشه در جان و روان آدمی دارد. «جلال الدین محمد مولوی» نگاه خاصی به این پدیده دارد. او عالم و آدم را تحت تدبیر قدرت لایزال مدبری حکیم می بیند و شادی از دیدگاه او حالتی کاملا درونی دارد. منش عارفانه نگاه زیبای مولوی و حضور شمس مواردی از راز شاد زیستن در غزلیات شمس است که اشعار عارفانه در قالب وزن های شاد و تکرار و ترجیع و رقص کلمه ها نمایان شده است. نویسنده در این پژوهش به بررسی و تحلیل نقش موسیقی در آثار و اشعار مولوی پرداخته است.