واقع­گرا یا کلاسیک؟ مساله این است، آیا شایسته است که مدام از تفاوت واضح این دو مکتب سخن بگوییم یا در جست­وجوی امکان  همامیزی­شان به فیلم­ها رجوع کنیم؟ چه خواهد شد اگر قهرمان مفلوک یک فیلم واقع­گرایانه در معمایی هیچکاکی گرفتار شود؟ یا چه خواهد شد اگر معمای مرگ زنی حل شود و معمای زندگی دیگران لاینحل بماند؟ چه می­شود اگر معنای تجاوز و هویت متجاوز، انگیزه­ی انتقام را تغییر دهد و چه می­شود اگر رازهای جدایی، بیش از دلایل پیوند اهمیت داشته باشد؟ چه می­شود اگر معمایی کلاسیک بر زمینه­ی داستانی واقع­گرا روایت شود، و چه خواهد شد اگر محور این جست­وجو، سینمای اصغر فرهادی باشد؟