شعر راستین از پیوند عناصر متعدّدی شکل می گیرد و سویه های مختلفی را در بر می گیرد که تعریف یکپارچه و جامع آن را ناممکن می کند، به گونه ای که تعاریف متعدّد و متفاوتِ ارائه شده از شعر هر یک جای تردیدها و ایراداتی را باز می گذارد. کتاب حاضر با کنار هم گذاردن چهار مقاله از چهار شاعر و اندیش مندِ برجسته این امکان را فراهم می کند که برخی از جزئیات و ابهامات موجود در تعریف شعر، در قالب نوعی تلاقی یا هم پوشانی، در پرتو یکدیگر وضوح یابند.ادگار اَلن پوُ قائل به گونه ای نبوغ در شاعر راستین است؛ به زعم او شاعر پاره ای یا سهمی از زیبایی اصیل آسمانی را، در دل تجربه ی الهام و تخیل، در شعر به قالب کلام در می آورد. استفان مالارمه، در میانه ی بحرانی که شعر فرانسویِ بعد از هوگو را درگیر خود کرده، ایده ی پیوند درونی و تنگاتنگ شعر و موسیقی را، در شکلی بی واسطه و فردی، مطرح می کند. ساکوئل بکت برای تحلیل ساختار مدرن و نامتعارف رمانِ شب زنده داری فیِنگِن ها اثر  جویس، به خاستگاه های زبان و شعر رجوع می کند؛ به باور او حاصل تلاشِ جویس آفرینش زبان جدیدی ست که آمیزه ی نوین و دیگرگونه ای از عناصرِ بنیادینِ شعر، زبان و تخیّل است و برای دریافتِ درست باید یه یکسان خوانده، دیده، شنیده و درک شود. و والتر بنیامین برای ارائه ی تحلیلی تاریخی-اجتماعی از شعر و شخصیت بودلر، بررسی فشرده ای از پاریسِ قرن نوزدهم و فرهنگ و ادبیات آن ارائه می دهد و زمینه های سیاسی و اجتماعیِ شکل گیریِ ذهنیتِ مدرنِ بودلر را دنبال می کند.