این مجموعه، برگردانی از مجموعه "مناظر انسانی سرزمین من" سروده "ناظ م حکمت" است که دفترهای چهارم و پنجم از آن مجموعه را شامل می شود. وی خود خاطر نشان می کند: "در مناظر انسانی سرزمین" از امکانات شعر یعنی ایجاز استفاده کرده ام؛ گهگاه خیلی به شعر نزدیک شده ام و گاه نیز به نثر بسیار ساده و بی پیرایه روی آورده ام... در شعرهایم از عشق، صلح، زندگی، مرگ، شادمانی، اندوه، امید و ناامیدی سخن می گویم. می خواهم هرچیزی که به انسان اختصاص دارد به شعرم اختصاص داشته باشد". برای نمونه، یکی از قطعات کتاب این گونه آغاز می شود: در کناره مدیترانه/ چه شهرهای زیبایی دارد آناطولی من/ کوچک اند/ و چون پرتقال، سرشار از آفتاب/ چون ماهی زنده، درخشان/ و مانند خرزهره تلخ، رنگین!/....