یادتان باشد که بدون شامه ی خوب، ظاهر مناسب و تحمل، کسی راهزن خوبی نمی شود! ویلیا هم این را می داند. از این نگران است که مجبور شود تابستانش را به جای آب نبات جویدن و در جاده ها تاختن و مسابقه دادن، در اردوی کسالت آور ویولون زن ها بگذراند. از تابستان قبلی، با پیرات ها قرار گذاشته و حالا منتظر است که یک بار دیگر، دزدیده شود! در خمیره ی داستان، چیزی نو و تر و تازه وجود دارد که باعث می شود آدم درباره آینده ی خانواده ی دیوانه ی راهزن ها کنجکاو شود.