در کتاب حاضر، شش مورد از دانشکده های معماری که دارای بنا و معماری شاخص هستند و مباحث مربوط به طراحی فضاهای آموزشی را به شیوه ای خلاقانه اجرا کرده اند، مورد بررسی قرار می گیرد. درباره نمونه های بررسی شده می توان گفت که موارد توصیف شده از هریک از آن ها، یک تصویر کلی و مناسب از ویژگی های لازم دانشکده معماری و زمینه های نوآوری در طراحی آن را در اختیار می گذارد. هریک از نمونه های بررسی شده علاوه بر داشتن ویژگی های مشترک که به نوعی آن ها را می توان لازمه  یک فضای مناسب برای آموزش معماری قلمداد کرد، دارای ویژگی های منحصربه فردی هم هستند که علاوه بر تعریف هویت و شخصیت هر یک از آن ها، باعث آشکارتر شدن ابعاد مختلف طراحی فضای آموزش معماری می شود که پرداختن به آن می تواند منجر به نتایجی با معماری متنوع تری شود.