تاریخ معماری ایران با شکوه و عظمت خود در دوره ای پر بار، برخاسته از مبانی اسلامی رنگ و شعر و شعور دیگری یافته و این اصل در مساجد در حد اعلای خردمندی و دانشوری، طراحی و اجرا شده است. مسجد فرومد نشان بارز این اتفاق میمون و شایسته است که در ولایت بیهق قدیم مقارن با خوارزمشاهیان و نیز ایلخانان و حتی تیموریان و حکومت های بعدی در شعور الحاق قرار گرفته و همگرا با دوران و نبض فکری هنرپروران و هنر مداران به پیش آمده است. کتاب حاضر تلاش دارد تا چنین فضای پر از تخیل و خیال انگیزی را که در کالبدی نیایشی ساخته شده است تحلیل و بررسی نماید.