مثنوی معنوی دیوان شعری است که مولانا به درخواست دوست خویش، حسام الدین چلبی و برای تعلیم مریدان در قریب به بیست و شش هزار بیت به سبک الهی نامه ی عطار نیشابوری سروده است. درون مایه ی همه ی اشعار در خصوص اصول عرفان و رسم و راه عاشقی است. این کتاب، تلخیصی است مشتمل بر مشهورترین و جذاب ترین و تا حدودی سهل ترین ابیات کتاب "مثنوی معنوی" اثر مولانا. در کتاب از آوردن قصه های مثنوی پرهیز شده و تمثیلات نیز در حد لزوم آورده شده است. ذکر معانی لغات دشوار و نقطه گذاری و اعراب گذاری ابیات از دیگر ویژگی های کتاب به شمار می رود. اشعار کتاب در شش دفتر گنجانده شده است.